De keuken

Het vervelende van alle boeken over organiseren is dat je zelf aan de slag moet. Meestal stop ik op dat punt. Ik heb geen tijd, ik heb geen zin, ik weet niet waar ik moet beginnen, het is nutteloos werk, enz.

Eén van die excuses kan gelijk de prullenbak in. De meeste organisatie goeroes zijn het eens over 1 ding. Begin in de keuken. Ik heb geen grote keuken, de zichtbare delen zijn makkelijk op te ruimen en zelfs schoon te maken. De kastjes laat ik maar zitten en er komt nog geen vreemde lucht uit de koelkast, die kan nog wel even zonder schoonmaak beurt.

Het is ook erg makkelijk praten voor me op een zondag. Lukt het me om op maandag, na een hele dag op kantoor te zijn geweest, de boel netjes te houden? Het zit niet in m’n routine om elke dag de afwas te doen of om fatsoenlijk te koken. En op dinsdag? Dan werk ik thuis maar meestal tot aan etenstijd, dan heb ik geen zin meer om te koken. En afwassen of schoonmaken hoeft niet, ik ben woensdag meestal vrij, de dag bij uitstek om schoon te maken. Totdat het woensdag is geworden.

Ik heb me (weer) voorgenomen om op te ruimen. Dit keer ga ik op zoek naar wat mij motiveert om het aanrecht leeg te houden van afwas en stapels papier. Deze week is het onderwerp van mijn onderzoek de keuken. Pen en papier liggen klaar voor de aantekeningen. Benieuwd wat hier uit komt.

Geschreven door Brigitte

Egoïstisch

We hebben allemaal een ego, we zijn allemaal het centerpunt van onze eigen wereld. Natuurlijk verplaatst die wereld zich regelmatig om anderen er aan toe te voegen waardoor het centerpunt verschuift.
Ik ben er achter gekomen dat wanneer het continent Breien wordt aangedaan dat dit volledig om mij draait. Natuurlijk brei ik dingen voor andere mensen, maar het komt wel als eerst vanuit mezelf.

Mijn vriendin I vroeg een tijdje geleden of ik sokken voor haar wil breien. Ik brei graag sokken en zelf heb ik voorlopig even genoeg, dus ja, ik wil wel een paar sokken voor haar breien. Aan I uitgelegd wat ze naar moest kijken voor sokken garen, ze kan het beste zelf het garen kopen. Eind januari kwam ze trots haar aankopen brengen. Ik een simpel patroon uitgezocht en aan de slag. Nog voordat ik het boord af had realiseerde ik me dat ik het helemaal niet leuk vindt. Het garen is te donker om ’s avonds mee te breien en het garen ligt niet fijn in de hand. Hopelijk worden de sokken wat zachter nadat ze gewassen zijn, anders zijn ze niet echt prettig om te dragen.

Probleem is dat ik nu elke dag een beetje tegen die sokken zit aan te hikken. Ik heb geen zin om er aan te werken en tegelijkertijd wil ik ze graag af hebben. Ik heb mezelf beloofd dat zodra de sokken klaar zijn, ik mag beginnen aan Bonnie’s Wish. Er ligt al garen klaar, de eerste bol is opgewonden en de naalden liggen er bij.

Gelukkig voor mij ben ik halverwege de hielflap van de tweede sok.

Geschreven door Brigitte

Woosh

Heb ik de afgelopen week minimaal 30 minuten yoga gedaan? Nee
Heb ik de afgelopen week tijd genomen voor meditatie? Nee
Ben ik mezelf voorbij gelopen? Ja

Ergens wist ik dat m’n gedachten te snel voorbij kwamen. Ik bleef in hetzelfde patroon zitten en hetzelfde maar herhalen. Erg vermoeiend. Tot ik zaterdag ochtend naar de supermarkt wandelde om een vers broodje te halen voor de lunch. De supermarkt is 3 straten verderop, ik ga voor kleine boodschappen altijd te voet. Halverwege voelde ik mijn autosleutels in m’n zak. Direct gingen m’n gedachten terug naar de voordeur, heb ik gezien of de buren thuis zijn? Hoe kom ik nu binnen. Gelukkig voelde ik direct daarop de huissleutels in mijn andere jaszak.
Op vrijdag heb ik mensen op het werk controles laten uitvoeren omdat ik zeker was dat onze systemen niet naar behoren werkte. Totdat ik erop gewezen werd dat de bestanden waar ik naar op zoek was gewoon volgens planning op de donderdag waren verwerkt. Oh ja, het is nu vrijdag.

Voor de komende week staan de woensdag, vrijdagavond en de zondag nog leeg. Dan moeten die 30 minuten toch wel lukken lijkt me. En voor vandaag toch maar een meditatie die ik hier heb gevonden.

Geschreven door Brigitte

Ontspan!

Ik ben nog niet zo heel lang een beoefenaar van yoga. Blijkbaar toch wel lang genoeg om te merken wat er gebeurd als ik een week (of twee) niet op de mat ga staan. Zelfs een sessie van 10 minuten is voldoende om iets meer tot rust te komen. Meditatie werkt ook prima, helaas heb ik daar ook al eventjes geen tijd meer aan besteed.
Ik kan ook heel goed ontspannen met m’n breiwerkje op de bank voor de tv. Spinnen werkt niet altijd even goed ’s avonds. Ik val vaak in slaap door de ritmische beweging.

Een goede vervanger van het avondje breien is die 10 minuten yoga of meditatie. Ik keek net op de kalender voor de komende week en schoot spontaan in de stress. Ik heb pas op vrijdagavond tijd om te hangen en te breien!
Tijd voor een verandering. Ik ga 30 minuten yoga toevoegen aan de week. Dit kan in 1 keer of 2 sessies van 15 minuten of zelfs 3 keer 10 minuten.

En om het voor mezelf echt te maken ben ik gister naar de tattoo shop geweest. Oké, ik ben eerder geweest om de afspraak te maken. Toen vond ik ook al dat er iets moest gebeuren. Nu zit het erop.
Dit is vlak na het zetten. Kan ik ook goed zien wat er nu staat.
Ohm-tattoo

Ik ga eens een meditatie sessie voorbereiden. Niet alle yoga houdingen zijn nu prettig uit te voeren. Het zal eventjes duren voordat de wond genezen is. Dat zal ook baat hebben bij een ontspannen geest en lichaam.

Geschreven door Brigitte

Arme Punky

Ik ben al jaren in dienst van katten. Deze waren allemaal kortharig totdat Punky mee naar huis ging. Klitten die in haar vachten zaten kon ik met een beetje geluk iets uit knippen. Haar volwassen vacht is niet helemaal hetzelfde als de vacht die ze had als kitten. Dat was korter en minder gevoelig voor de vorming van klitten.

Vorige maand voelde ik klitten tussen haar voorpoten. Maar hoe krijg je dat eruit? Van het internet wordt je ook niet veel wijzer, daar staan zoveel verschillende oplossingen en suggesties dat je door de borstels de kat niet meer ziet. En dan moet ik haar nog op de rug leggen om te kunnen kammen/borstelen/harken/ en nog meer van dat spul. De volgende oplossing is op zoek te gaan naar een trimmer. Die massa klitten bij de voorpoten kan geen pretje zijn voor het beestje.

Na wat speurwerk ben ik uitgekomen bij Wendy uit Gemert. Ik wilde graag iemand die iets met katten heeft, honden trimmers zijn er genoeg. De reistijd naar Gemert is iets meer dan 3 kwartier, niet echt leuk voor een kat om opgesloten te zitten in een mandje. Wendy geeft echter een workshop, wat voor mij juist weer interessant is. Als ik weet hoe ik zelf die vacht in orde kan houden dan is dit misschien de enige keer dat ze zo lang in het reismandje moet zitten.

Punky is een lichtelijk gestreste kat. Ze houdt constant alles in de gaten, stel je voor dat er ineens vreemden binnenkomen! Hierdoor besteed ze te weinig tijd aan haar vachtverzorging, waardoor en makkelijk klitten ontstaan. Alle katten moeten in principe hun eigen vacht in topconditie houden. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, een Pers heeft een te platte kop om zelf goed te wassen. En zieke en oude katten zijn ook niet meer zo fanatiek bezig.

Na een sessie van anderhalf uur was Punky eindelijk klitvrij. Het stuk tussen de voorpoten is met de tondeuse verwijderd, dat was een stuk sneller. Ze begon aan te geven dat het nu wel genoeg was. De andere klitten heb ik zelf gedaan na uitleg en voorbeeld. Tevens weet ik nu hoe ik beginnende klitten kan opsporen. Die zijn ook gelijk aangepakt.

Punky is best wel een beetje blij. Geen vervelende klitten meer in haar vacht en ik zit dagelijks aan haar te frunniken ter controle.

Geschreven door Brigitte