Nog niet alle sneeuw is weg hier, maar de hoeveelheid groen is groter dan wat er nog wit is. Er is zelfs een beetje zon te zien. Nog even en het is voorjaar (zei ze optimistisch).

Het opruimen is een beetje tot een stilstand gekomen. Ik heb nog wel ruimte op m’n bureau om te werken, maar dat is het dan ook zo ongeveer. Ik heb nu stapels op de grond waar ik elke keer braaf overheen stap. Ik verwacht een betere week te hebben de komende week en dus ook weer wat te doen aan die stapels.

Ik heb eens goed gekeken naar al de projecten op de naalden en zie dat er 5 paar sokken op de naald staan. Da’s wel een beetje te veel van het goede. Deze week heb ik een sok opgepakt om af te ronden. Dat is nog niet gelukt maar ik denk dat ik de komende week er zeker 1 paar af heb.

Het is een korte update deze keer. De winter heeft me goed te pakken gehad de afgelopen week. Ik ben gaan werken en thuis gekomen, dat weet ik nog. De woensdagen ben ik vrij om van alles te doen. Ik heb echter geen idee wat ik afgelopen woensdag heb gedaan. Ik ben met Kees naar de dierenarts geweest en ik heb aan de notulen van een vergadering gewerkt. Blijkbaar heb ik niets aan het huishouden gedaan, of Kees moet een ontzettende smeerpoets zijn en de vloer van zoveel kattengrit en haren hebben voorzien. Maar dat betwijfel ik ten zeerste. Hij heeft vanaf het moment dat hij thuis kwam van de dokter achter het gordijn gelegen. Oh wacht, ik heb inderdaad geen stof gezogen.

Nou ja, volgende week beter.