Niet al te lang geleden vertelde ik een vriendin dat mijn winterdip dit keer zeer mild is. Zeg nu gerust maar was. Ik kan bijna nergens energie voor vinden. Plannen genoeg, totdat ik ze wil uitvoeren. Is het nu echt nodig om te stofzuigen? Met drie katten is het toch weer zo vies. Overal pootjes en haren en kattengrit en af en toe een misselijke kat. Misschien toch zo eventjes de stofzuiger door de woonkamer heen halen.
Grootste probleem is wakker blijven na het eten. Blijkbaar is breien een zeer rustgevende bezigheid, binnen de kortste keren ligt het breiwerk op m’n schoot en zitten m’n ogen dicht. Spinnen hoef ik al helemaal niet te proberen, dan val ik zeker in slaap.
De projecten zijn dus ook niet echt opgeschoten. De sok heb ik uitgehaald omdat hij me niet helemaal beviel. Ben opnieuw begonnen met naalden een maatje kleiner en ik vind hem nu een stuk leuker. De twee kleuren shawl is al helemaal een ramp. Omdat het constant wisselen is tussen de kleuren gaat het langzaam. Nu ongeveer 20 minuten per toer. Niet echt bevorderlijk voor het gevoel van voortgang. Gelukkig is er wel een beetje voortgang, niet genoeg om vol trots te laten zien, maar wel een beetje. Ik ben bezig met het afkanten van de col met kralen, die kan ik volgende keer laten zien.
Ik ga terug in m’n huisje (ben uiteraard een huisslak) om verder te slapen. Oh, en misschien nog wat aan de sok breien, ik kom steeds dichter bij de teen.