Meer dan drie jaar

Elk jaar neem ik me voor om toch eindelijk eens een ‘fatsoenlijk’ aantal projecten op de naalden te hebben staan. Blijkbaar besta ik uit 2 mensen die ieder een eigen idee heeft wat dit aantal moet zijn. Het aantal dat aan het begin van het jaar is bedacht (en dat aantal is elk jaar hoger) wordt nooit bereikt. Een maximum vaststellen werkt niet en pas beginnen als een ander project gereed is werkt ook niet. Na wat overleg met mezelf hebben we een andere mogelijkheid bedacht. Een nieuw project per maand. In juni ben ik al iets nieuws begonnen, ik wacht nu tot juli voor het volgende. Heb ik lekker nog even de tijd om iets uit te zoeken.
Op zich is dat uitzoeken ook niet zo moeilijk. Begin van het jaar ben ik begonnen om patronen te combineren met m’n voorraad garen. Ik heb bij de Action grote enveloppen gekocht, patroon geprint en die samen met het garen in de envelop. Naam van het patroon er op geschreven en netjes in een bak gezet. Ik bleef echter terug gaan naar de Action voor nieuwe enveloppen. Ondertussen ben ik door de leuke voorraad heen, ik heb nu nog van die losse bollen waarvan ik nog niet weet wat ik er mee kan doen. Resultaat?

3jarenplan

Twee bakken en een krat. In totaal zijn het er nu 37 enveloppen (1 envelop heeft 2 patronen). Als ik elke maand 1 envelop open dan ben ik nog 3 jaar bezig. Dat is toch niet gezond? Ik heb nog een paar patronen waarvoor ik geen garen heb, dat zal er vanzelf nog wel een keer komen. Jeetje, ik kan meer dan drie jaar zoet zijn met wat ik in huis heb.

Geschreven door Brigitte

Goede voornemens II

Ik zat te bedenken hoe ik de doelstelling scherp kan neerzetten als de postbode een pakketje komt brengen. Er komt een nieuw vriendje bij me wonen.

nieuwe-tol
(Excuses voor de kwaliteit, het leek een stuk beter op m’n telefoon)

Voordat ik een zakje wol uit de kast had getrokken om de tol uit te proberen realiseerde ik me dat ik er al diverse heb rondslingeren. Allemaal in gebruik met verschillende soorten wol. Daar kan ik ook nog een doelstelling voor neerzetten.

En dan kan ik er nog eentje bedenken. Na een herhalingsavond van de reanimatie had ik last van stijve spieren in mijn schouders. Dat betekent alvast dat ik het niet helemaal juist heb gedaan, hartmassage wordt niet vanuit de schouders gedaan. En het betekent dat ik toch verdraaid weinig aan beweging doe waardoor ik zo snel last van stijve spieren krijg.

Laat ik er bij 1 beginnen. Pas als die lekker loopt kan ik de volgende er aan toevoegen. Het zou toch wat zijn als ik ineens controle krijg over mijn eigen gedrag. Smiley
Want . . . . eh . . . ik ben toch weer aan iets nieuws begonnen. En logcabin deken, hopelijk krijg het aantal bollen en meters nog naar beneden dit jaar (tuurlijk en koeien kunnen vliegen).

Geschreven door Brigitte

Goede voornemens

Ik heb verschillende goede voornemens, niet specifiek gerelateerd aan het nieuwe jaar. Zo neem ik me al jaren voor om een paar kilo af te vallen. Het opnieuw inrichten van de zolder staat op hetzelfde lijstje. En de kamer met de computer eens inrichten tot een thuis kantoor. En de tuin kan nu echt wel voorzien worden van de juiste tegels en planten. Zoals het spreekwoord zegt: De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens. Oftewel: Met alleen goede voornemens komt men nergens. Men moet ze ook uitvoeren om iets te bereiken.

Hmm, een concreet doel stellen en dat uitvoeren dus. Hoe stel je een doel zo concreet mogelijk zodat het een eitje is om het uit te voeren? Volgens allerlei websites moet je een doelstelling SMART maken. Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden.

Nou, dat moet toch niet zo moeilijk zijn? Het doel is om gewoon minder projecten tegelijkertijd op de naalden hebben staan. En dat zo snel mogelijk uiteraard. Oké, misschien kan ik hier nog wat aan schaven.
Het aantal lopende (op de naalden) projecten terugbrengen naar maximaal 5 binnen 6 maanden. Het is specifiek, meetbaar en tijdsgebonden. Ik sta er achter waardoor het acceptabel is. Ik twijfel nog of het echt realistisch is.
Ik ga er nog even over nadenken.

Geschreven door Brigitte

Schoon schip

Tegen het einde van het jaar komt het besef dat er best veel projecten niet zijn afgerond. Het is me al duidelijk geworden dat ik dit jaar niet meer bollen/grammen/meters aan garen opmaak dan dat er het is binnengekomen. En is het nu echt nodig om 22 dingen te hebben liggen die voorlopig nog niet klaar zijn?
Ik noem het enthousiasme. Ik zie een patroon en denk “die is gaaf!”. Vervolgens trek ik een la open, duik in een bak en haal het (soms) perfecte garen tevoorschijn. De volgende stap is de naalden erbij zoeken en voilà, ik kan aan de slag. Tot het volgende patroon zich aandient, dan herhaalt zich het hele riedeltje opnieuw. Het gevaarlijkste is de patronen op Ravelry die worden voorgesteld gebaseerd op de patronen die je al in de bibliotheek hebt staan en wat je ooit als favoriet hebt aangemerkt.
Ik heb een paar projecten uitgehaald. Ik zal ze voorlopig niet afronden en ik heb er nog 2 van vorig jaar staan.
Hoewel ik alsnog iets nieuws ben begonnen is het mijn intentie om de lijst korter te krijgen en gewoon dingen af te ronden. Het is namelijk best een goed gevoel als er iets compleets van de naalden afkomt. Volgende stap: van de intentie een doel maken.

Geschreven door Brigitte